Portreteren vind ik heel moeilijk. Ik heb veel correctietijd nodig en dat lukt niet altijd met beweeglijke personen ;-). Op basis van selfies en foto’s ben ik wat studies aan het doen. De zomer van 2023 heb ik wel een succesvol portret van mijn lief gemaakt, maar dan wel in een denkbeeldige tuinsetting. Dat smaakt naar meer. Een jaar later heel experimenteel met verschillende technieken opnieuw een portret van mijn lief. Smaken verschillen, maar ik houd het op de kreet kunst ;-). Het donkere raam schilderij is in die zin persoonlijk dat het een gevoel weergeeft van het ontwaken bij eerste ochtendgloren met het besef dat je warm en veilig naast je liefste wakker bent geworden.

Het andere wat donkere werk heeft mij een half jaar gekost van steeds weer een nieuwe techniek om op vele wijzen de voortgang van tijd weer te geven; de klok, het Craquelé effect, spel van donker en licht etc. Daarnaast heb ik bepaalde objecten net als mijn lief volledig licht gehouden, focus, klaarheid, waarde: tijdloze waarde. Net als de muziek van Bruckner, al 200 jaar tijdloze waarde, vandaar mijn versie van een poster in zijn nagedachtenis.